‘Lotje is op dit moment 46 jaar. Toen ze in de pubertijd zat voelde ze zich verlaten en ongeliefd. Ze had ook gevoelens van verdriet, pijn en boosheid altijd ver weg gestopt.
Vluchtgedrag
Ik zocht tijdens mijn studietijd mijn heil in hard werken, veel drinken, veel vriendjes en later ook reizen. Ik was altijd diep van binnen vol verdriet en eenzaamheid. Maar mijn HBO opleiding heb ik wel weten af te ronden. Toen ik studeerde ontwikkelde mijn moeder en zus schizofrenie. Dat was een hele moeilijke periode. Na mijn studie ben ik gevlucht naar Australië en Nieuw Zeeland. Daar heb ik een wereldreis van tien maanden gemaakt. Daar ontwikkelde ik een paniekstoornis. Wat vrienden gaven me wiet om te kalmeren, maar het werd alleen maar erger. Ik ben in een ziekenhuis beland en heb toen medicijnen gekregen, waaronder Valium. Door de medicijnen die ik kreeg werden mijn klachten in het begin tien keer zo erg. En ik was alleen. Dat is bijna verkeerd afgelopen. Toen ik eenmaal veilig thuis was heb ik lang met een psycholoog gepraat. Ik bleek de pubertijd te hebben overgeslagen door alle spanningen in de familie. En daardoor zat ik in een identiteit crisis.
Ziekte van Lyme
Niet veel later werd ik ziek. Ik kreeg heel veel pijn in mijn hoofd en nek, was erg moe, kreeg gevoelloze huidoppervlakten en spieruitval in armen en benen. De huisarts dacht aan MS, maar het bleek tien jaar later toch de ziekte van Lyme te zijn! Al die tijd heb ik rond gelopen niet wetende wat er aan de hand was! De huisarts heeft me destijds hier niet voor behandeld en daardoor ben ik nog steeds ziek.
Geloof
Dat was de periode dat een kennis mij meenam naar een Alpha Cursus. Dat is een soort kennismaking met het christelijk geloof. Je eet dan samen en kan al je vragen stellen die je hebt. Dat heb ik gedaan en daar ben ik tot geloof gekomen. Dat is het mooiste wat mij is overkomen. En veel puzzel stukjes vielen toen in elkaar. Ik ben later ook gedoopt. Dat was erg mooi. Ik vind veel rust in het geloof in God. Geloven is ook een groei proces. Je blijft leren!
Psychose
Echter had ik toen ik net tot geloof was gekomen in een korte tijd en mijn baan opgezegd en mijn relatie uitgemaakt. Ik begon slecht te eten en alles uit mijn jeugd kwam omhoog. Toen zakte ik weg in een eerste psychose. Verschrikkelijk wat er dan gebeurd. Mijn psychoses zijn altijd op het geloof gebaseerd. Ik denk dan dat ik de stem van God hoor, maar dat is niet zo. En ik doe dan ook alles wat ik hoor. Dat zorgt voor de meest rare momenten. Ik ben door de politie uit mijn kamer gesleurd. In een cel gezet. Toen in een ambulance naar het ziekenhuis. Ik weet niets meer vanaf dat moment, want ik kreeg een prik in mijn arm. Ik heb dat altijd heel erg gevonden. Ik vond het een mensonterende ervaring. Je bent volledig de controle kwijt. Ik at niet meer en dronk niet meer en woog nog maar 49 kilo. Nu weeg ik 67 kilo.
Blijdschap
Na deze eerste psychose kon ik een jaar niet bidden. Ik kreeg medicijnen waardoor ik erg veel trek had. Ik kon wel de hele dag eten. Emoties vlakte af. Maar de stemmen waren weg. Ik kreeg andere medicijnen waar ik niet van aankwam. God heeft me achteraf nooit verlaten al voelde dat wel zo. Ik begon langzamerhand weer te bidden. Het geloof brengt mij heel veel geluk, blijdschap, liefde en acceptatie. Er zijn natuurlijk ook moeilijke tijden, maar dat hoort erbij.
Voeding en gezondheid
Ik begon me te verdiepen in gezond eten en voedingssupplementen. Ik volg nu een studie voedingsadviseur en ben van plan om voor mezelf te beginnen. Mijn lichamelijke en mentale klachten verbeteren als ik goed oplet wat ik eet en slik. Ik ben gestopt met het eten van suiker, gluten en zuivel. Ik heb wel een diëtist voor de begeleiding. Ik wil graag andere mensen helpen met mijn ervaring.
Hobby’s/ werk
Ik heb ook veel hobby’s. Ik maak graag christelijke wenskaarten op de computer. Ik maak dan zelf een mooie foto en plaats er een mooie tekst in. Ik kan er veel in kwijt wat betreft mijn gevoel. Ik schilder, schrijf en fotografeer ook. Ik heb een website gemaakt waar ik mijn werk laat zien. Ook luister ik elke dag muziek. Dat geeft me heel veel rust. Ik doe ook veel vrijwilligerswerk voor een hele mooie stichting. Daar doe ik de fondsenwerving en dat gaat me goed af. Ik heb leuke collega’s en ik vind het werk leuk.
Familie/ vrienden
Mijn moeder en zus slikken ook goede medicatie. Het gaat al een hele tijd goed met hen. Ik heb veel contact met ze. Ze wonen bij me in de buurt! Dat geeft ook veel plezier. We begrijpen elkaar goed. Mijn vader woont aan de andere kant van Nederland met zijn vriendin. Mijn broer ook en is getrouwd en heeft een zoontje. Vrienden hebben vind ik belangrijk. Ik ken nog een vriendin uit mijn studietijd. Maar ik heb ook nieuwe vrienden leren kennen. Dat geeft mij veel vreugde.
Verdriet en pijn
Gevoelens van verdriet, verlies en pijn heb ik ook. Het is moeilijk om te accepteren dat je bijvoorbeeld geen kinderen zult krijgen. Dat is er niet van gekomen. Ik weet ook niet of dat wel was gelukt met mijn ziektebeeld. Dat is confronterend. Ik heb ook geen partner en voel me vaak ziek en moe. Dat is soms lastig te accepteren. Ik ga dan altijd met iemand in gesprek om mijn hart te luchten. Lezen over bepaalde onderwerpen doe ik ook veel. Dat helpt ook.
Tot slot
Ik heb in totaal vier keer een psychose gehad. Alle 4 op het geloof gebaseerd. En alle vier opgenomen geweest. Nu is de laatste psychose alweer bijna zes jaar geleden. Ik heb tijdens de laatste psychose voor me laten bidden door een kerk. Dat heeft zo geholpen. Ik ben nu alweer zes jaar stabiel. Ook mede door de juiste medicatie en het verwerken van emoties. Er zijn wel momenten dat ik soms weer een stem hoor. Maar dan weet ik dat dat niet God is maar dat ik dat zelf ben. Ik ben wel stress gevoelig geworden. Ik heb wel af en toe een gesprek met hulpverleners dat helpt vaak wel. Maar het geloof, mijn familie en vrienden, mijn hobby’s en werk geven me erg veel plezier, rust, liefde en zingeving.
‘Ik hoop met het schrijven van mijn verhaal dat andere mensen er wat aan hebben.’
