Suzan Vos heeft last van psychoses en depressies en heeft zich ontwikkeld tot ervaringsdeskundige in de GGZ. Zij werkt voor het UMC Groningen als onderzoeksadviseur bij het RGOc en UCP en schrijft blogs op haar eigen website www.suzanheeftervaring.nl.
Tijdens mijn pubertijd veranderde ik van een vrolijk meisje in een stille bange puber. Mijn ouders wisten niet wat er aan de hand was. Ik ging naar het RIAGG en daar kwam ik met mijn problemen in een warm badje terecht. Daar kreeg ik veel begrip en erkenning voor wat ik had meegemaakt.
Mijn psychotische klachten daar sprak ik niet over
Jarenlang heb ik alleen geworsteld met mijn psychotische aandoening. Ik had wel last van hallucinaties, maar ik wist niet wat dat was. ‘ik zag soms beelden die er niet waren.’ Dus ik kreeg ook geen diagnose in die tijd. Er werd aandachtig naar me geluisterd dat wel, maar niemand wist waar ik in mijn eentje mee worstelde. Angst en achterdocht.
De volgende psychiater zat achter zijn kladblokje te schrijven, terwijl ik uit mijn lichaam trad
Hij hoorde mijn verhaal aan, maar kon daar niks mee. Ik kreeg antidepressiva, dat wel. Ondertussen lag ik hele dagen in mijn bed op mijn studentenkamer. School liet ik op dat moment grotendeels vallen. Totdat ik het echt niet meer zag zitten. Ik was psychotisch en erg depressief. Ik dacht dat de boodschap op TV voor mij was en dat ik opgenomen zou worden. Daar stak ik een stokje voor.
Ik gooide mijn pillen weg en belde mijn psychiater af
Het leven pakte ik weer op en maakte mijn HBO studie af en ging zelfs een universitaire studie doen. Het leven lachte mij weer toe. En de periode achter mij had ik volledig geblokt. Ik kreeg een vriend, een goede baan als Adviseur Water bij een groot ingenieursbureau en een mooi huis. Daar hoorden ook kinderen bij vonden wij.
Tijdens de zware bevallingen ging het weer mis
Bij beide geweldige kinderen ging het bijna mis. Bloedingen deden mij bijna de das om en mijn kraampsychose viel in het niet bij mijn lichamelijke gesteldheid. Ik kreeg een pilletje antipsychotica en daar zou ik wel van opknappen, aldus mijn klinisch psychiater. Met een baby en een peuter werd ik naar huis gestuurd. Aan mijn lot overgelaten en nog steeds onbekend met de term psychose en depressie.
Na een lange zoektocht van hulpverleners en ziekenhuizen kreeg ik toch de diagnose ‘Schizoaffectieve stoornis’
Het is een aandoening met psychoses en depressies. Daar was ik dolblij mee na al die jaren. Eindelijk de erkenning die ik zo nodig had. Het klinkt vreemd maar mijn vriendinnen en ik dronken er zelf een glaasje op.
Na jarenlang te leven met psychoses en depressies kom ik er nu voor uit
Nu ik eindelijk weet wat ik heb en wie ik ben, mag iedereen het weten. Dat heeft wel even geduurd om die knop om te zetten, omdat een aantal naasten hoopten dat ik weer de ‘oude’ zou worden. De ambitieuze werkende moeder.
Maar nu ben ik de nieuwe Suzan, die toch nog een mooi leven heeft ondanks haar psychische kwetsbaarheid.
Wat heb je je persoonlijke verhaal over toch minder leuke kanten van het leven, mooi geschreven Suzan! En wat fijn om te lezen dat het goed met ‘de nieuwe Suzan’ gaat! Ik wens je alle goeds en veel veerkracht voor als het wat minder gaat! ?
Bedankt Jan-Willem voor je eerste reactie op onze nieuwe website. Groet van de redactie (Suzan)
Ik zeg het liefst, lieve Susan,
Mag ik via deze weg het één en ander aan je vragen.
De vraag/vragen zijn namelijk voor een ander.
Ik tracht het kort te houden, betekend dan ook dat ik misschien hele belangrijke dingen weglaat.
Ik ben Ritchy Hillebrandt (56) en ik help mensen via de ademhaling meer uit het leven te halen, hoofdzakelijk betekend dit rust in lichaam en geest wat op zich al veel verbeteringen geeft in de kwaliteit van hun leven.
Kalmer in lichaam en geest en meestal een heel andere manier van denken, Positiever.
Ik las je Blogs en wat omschrijf je alles mooi.
Mijn vragen: Ik begeleid nu een vrouw van 64 jaar heeft al een aantal keren depressies gehad (ik weet, het is een algemene term) en de laatste depressie was voor haar het ergst, gedwongen opgenomen via de rechter en vier maanden in een instelling gezeten en daar heeft ze shock therapie gehad, het fijne weet ik er niet van.
Kortom, ze is nu aan het herstellen en op Basis van de ademhaling denk ik dat ze sprongen vooruit maakt.
En de dingen die ze doet ondanks de constante angst gevoelens.
Ze is nu inmiddels 3 maanden thuis en komt nu ongeveer 1.5 tot 2 maanden bijna elke dag bij me thuis (het is m’n buurvrouw en woont tegenover me, 20 seconden lopen) om ademhaling oefeningen te doen, Ik geef altijd aan dat het brein en het gevoel weer opnieuw verbinding met elkaar moeten maken, net als een kind, in het verloop van een leven kan deze verbinding verstoord zijn (meestal is dat gewoon zo, maar zo klinkt het minder erg).
Nu heeft ze altijd al moeite gehad om met haar gevoel om te gaan, het gevoel wat ze had en heeft is merendeels door van buitenaf aangepraat (Zich aantrekken van wat anderen van haar vinden).
Dus het herstel van de shock therapy is nu eigenlijk pas een kleine 3 maanden aan de gang, ongeduld is bij deze lieve vrouw 0 (ik noem het maar het geduld van een drol, niks nada) is er een gemiddelde tijd voor het herstel van een shock therapy?.
Ik weet het niet geheel zeker maar volgens mij heeft ze er 10 gehad (zegt dat u wat?)
Heeft u hier een antwoord op of een verwijzing naar iemand anders herstel?
Ik wil haar deze site laten zien, maar ik vermoed dat lezen op een computer (ze is een digibeet) iets te veel van haar vergt.
Met hele vriendelijke groeten Ritchy Hilebrandt
Ik had de vraag moeten stellen of dit stuk liever niet op uw website geplaatst word, als de vrouw in kwestie dit leest dan vind ze misschien helemaal niet fijn, anderzijds heb ik haar naam niet gebruikt.
nogmaals bedankt zover.
Beste Ritchy Hilebrandt
Bedankt voor je reactie op mijn blogs. Ik kan je vragen ook beantwoorden via mijn mail: suzanheeftervaring@gmail.com.
Herstel heeft bij mij een lange tijd geduurd. Ik ben heel langzaam opgekrabbeld. Zeker een jaar, maar ik ben nog bezig met herstel en het is inmiddels drie jaar geleden. Ik moet dagelijks nog rekening houden met rust, ritme en regelmaat.
Met vriendelijke groet
Suzan Vos
(www.suzanheeftervaring.nl)